Μπλε νιφάδες έπεφταν από την τρύπα του ουρανού πάνω στους γυάλινους ανθρώπους. Σιωπή βαθιά κι ύστερα άρχισαν ένας ένας να σπάνε σε χιλιάδες κομματάκια μικρά σαν κόκκους ζάχαρης. Πότισε ο χρόνος κι από το χώμα φύτρωσε ένα καινούργιο είδος με μάτια ανθισμένα και στην θέση της της γλώσσας ένα κεντρί.